Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μία από τις πιο συχνές και σοβαρές μορφές καρκίνου παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας μία από τις κύριες αιτίες θανάτου από καρκίνο. Η ασθένεια αυτή ξεκινά από ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ανώμαλων κυττάρων στους πνεύμονες, τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν όγκους και να επηρεάσουν τη φυσιολογική λειτουργία των πνευμόνων. Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να διακριθεί σε δύο κύριες κατηγορίες: τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), που είναι ο πιο συνηθισμένος, και τον μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (SCLC), ο οποίος τείνει να εξελίσσεται ταχύτερα.
Ο κυριότερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του πνεύμονα είναι το κάπνισμα, καθώς περίπου το 85% των περιπτώσεων συνδέονται με τη χρήση καπνού. Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι καπνιστές που κινδυνεύουν, καθώς και οι μη καπνιστές που εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα, ατμοσφαιρική ρύπανση, ή επιβλαβείς χημικές ουσίες, όπως το ραδόνιο και ο αμίαντος, μπορεί επίσης να εμφανίσουν την ασθένεια. Ορισμένοι γενετικοί παράγοντες μπορεί να αυξήσουν την προδιάθεση για την ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα.
Τα πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα συχνά περνούν απαρατήρητα, και όταν εμφανιστούν, μπορεί να περιλαμβάνουν χρόνιο βήχα, πόνο στο στήθος, δύσπνοια, βραχνάδα, απώλεια βάρους και αιμόπτυση (βήχας με αίμα). Δεδομένου ότι αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνδέονται και με άλλες λιγότερο σοβαρές ασθένειες, πολλές φορές η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένο στάδιο, όταν ο καρκίνος έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλα όργανα.
Η διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα γίνεται μέσω διαγνωστικών τεχνικών όπως η ακτινογραφία θώρακα, η αξονική τομογραφία (CT), και η βιοψία ιστού από τους πνεύμονες. Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο του καρκίνου και μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, και πιο πρόσφατα, ανοσοθεραπείες και στοχευμένες θεραπείες που επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα χωρίς να βλάπτουν τα υγιή.
Η πρόληψη είναι κρίσιμη στη μάχη κατά του καρκίνου του πνεύμονα, με το σημαντικότερο βήμα να είναι η διακοπή του καπνίσματος. Για όσους καπνίζουν, η διακοπή του καπνού μειώνει δραστικά τον κίνδυνο, ενώ η αποφυγή της έκθεσης σε επιβλαβείς ουσίες και η τακτική ιατρική παρακολούθηση είναι επίσης σημαντικά μέτρα προστασίας.
